In een van de hoeken van het nostalgische Ajax stadion de Meer bevond zich aan de lange zijde Vak-M dat zicht had en pal naast het uitvak was. Dit hoek vak aan de lange zijde werd een vaste plek voor de harde kern die normaal op de F-side stond. Maar na die bewuste UEFA cup wedstrijd tegen Austria Wien op 27/09/1989 (staafincident wedstrijd) en de daarop volgende maatregelen van het Ajax bestuur besloot een groep van zo'n 150-200 man dat men niet door een meters hoog hekwerk naar voetbal wenste te kijken. Deze groep bestond uit mensen van diverse komaf, veelal afkomstig uit alle delen van Amsterdam maar ook uit Beverwijk, Bussum, Harderwijk, Hilversum, Hoofddorp, Mijdrecht, Oss, Tiel, Weesp, Wezep en Zwanenburg. Daarbij was dit ook indirect een splitsing van een oude garde F-siders die naar Vak-M verhuisden en de nieuw garde die op vak F bleef.
Uiteindelijk zou deze hechte groep tot het eind van de Meer (1996) op dit vak blijven. Zoals de meeste vanuit die tijd later verklaren; het was de mooiste tijd van mijn leven.
Een van de kenmerken van deze groep was wel het zogenaamde vooruit reizen naar uitwedstrijden. Dit gebeurde voornamelijk met auto's en trein. Alhoewel velen nergens voor betaalden kent iedereen de 6-mans kaart. (120,= gulden voor 6 personen) Tevens werd er gebruik gemaakt van busmaatschappijen zodat men als groep in een keer op plaats van bestemming aankwam. Het moet psv-Ajax geweest zijn van 89/90 die als een van de eerste hoogtepunten in het geheugen staat bij velen. Een wedstrijd op zondag (zoals die tijd nog gebruikelijk was), waarbij men op zaterdagavond al op weg ging naar Eindhoven.
De band die deze groep kenmerkte kwam uiteindelijk naar boven in de beleving en de typische Amsterdamse humor waarbij men elkaar ook niet spaarde.
Een groep (die in de media steevast als Hooligans werd omschreven) die zich kenmerkte door zijn standvastigheid, hiërarchie, groepsgevoel, en daarbij ook niet vies was van enig fysiek geweld.
Kenmerkend was de diversiteit van karakters die de eenheid versterkte, zoals in elke groep, was er een leider, een regelaar, een verbinder, een brein en niet vergeten de druktemaker die ook nog wel eens op het corrigerend vermogen van de groep kon rekenen.
Ten tijden van dit schrijven blijkt dat deze vriendschappen 30 jaar na dat nog steeds aanwezig zijn.
Vriendschappen voor het leven zijn gesloten, lief en leed werd gedeeld.(nog steeds!)
Hoogtepunten:
Eigenlijk elke thuiswedstrijd als de bezoekende ploeg maar supporters meenam.
In het seizoen 89/90 Ajax-Roda (na een 0-2 tussenstand) scoort Ron Willems de belangrijke 2-2 En goal die uiteindelijk een week later tegen NEC uit genoeg bleek te zijn voor de titel.
De terugkeer van Frank Rijkaard mag niet onvermeld gelaten blijven, net als het afscheid van Stefan Pettersson. Patrick Kluivert die na zijn verkeersongeval zijn eerste wedstrijd tegen FC Utrecht met een doelpunt bekroonde na minuten lang te zijn uitgescholden. Het in de hekken klimmen van Kluivert staat menig Ajacied nog in zijn geheugen gegrift.
